Sofia talk "อือ...ชอบ" ฉันวางดินสอในมือลง ก่อนจะยกมือขึ้นปิดหน้า เมื่อเสียงของมาร์ชที่เคยพูดกับฉันยังคงดังก้องซ้ำ ๆ อยู่ในหัวไม่หายไปไหน "=//=" หัวใจที่พาลเต้นแรงขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ทำเอาฉันไม่มีสมาธิทำงานทำการเอาเสียเลย "แกเป็นเพื่อนฉันนะ ฉันจะเกลียดแกได้ไง" แต่ในเวลาต่อมาความรู้สึกนั้นก็ถูกกระชากไป เพราะมีประโยคอื่นในบทสนทนาแทรกเข้ามาแทน "ไอ้มาร์ช!! ไอ้บ้า!!" ฉันรู้ว่าเขาไม่ผิด แต่มันผิดที่ฉันที่ไปหลงดีใจกับคำบอกชอบนั่นเอง พอได้แล้วโซเฟีย....เลิกคิดมากได้แล้ว แกกับเขาไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้นอกจากเพื่อนกัน ฉันหอบเอาหัวใจที่ห่อเหี่ยวกลับมาจดจ่อตั้งใจกับงานตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนที่เสียงเปิดประตูโดยไม่มีการเคาะจะเรียกสายตาของฉันให้ช้อนขึ้นมอง "นี่เป็นนางแบบที่แกให้ฉันไปหา" จริงใจที่ตอนนี้มีฐานะเป็นหุ้นส่วนของฉันส่งแฟ้มปกสีดำมาให้ ก่อนที่เธอจะทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม "คนอื่นฉันไม่มีปัญหา แต่ฉันติดอยู่คนสุดท้ายที่ชื่อ 'พอลล่า' เธอไม่ใช่นางแบบนี่" จากที่ฉันกวาดสายตาอ่านประวัติของผู้หญิงคนนี้คร่าว ๆ เธอเหมือนจะเป็นน...
March talk เปลือกตาค่อย ๆ ขยับเปิดขึ้นหลังจากที่รู้สึกตัวตื่นมาได้สักพัก และทันทีที่ขยับตัวความรู้สึกปวดตุบ ๆ ที่หัวก็แล่นเข้าเล่นงาน "อา...." เสียงครางตอบรับความเจ็บ ก่อนจะยกมืออีกข้างขึ้นนวดขยับ พลางขยับเปลือกตาถี่เพื่อปรับโฟกัสให้ชินกับแสงในห้อง "!?" หากแต่เอวที่เพิ่งถูกกระชับแขนกอด พร้อมกับศีรษะเล็กทุยที่กดซบแนบอก ทำให้ผมกดสายตาลงมองผู้หญิงคนนี้ด้วยความสงสัยว่าเธอเป็นใครกัน "!!...โซเฟีย" ผมเรียกชื่อเธออย่างตกใจ พร้อมกับหัวใจที่อยู่ ๆ ก็เต้นแรงขึ้นมาหลังจากที่สติได้รับรู้ถึงความใกล้ชิดของร่างกาย ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นผมคงไม่รู้สึกตื่นเต้นขนาดนี้ "เช้าแล้วเหรอ?" น้ำเสียงหวานแหบแห้งเอ่ยถามทั้งที่ยังไม่ผละหน้าที่ซุกอยู่ออก "น่าจะเช้าแล้วล่ะ" หลังจากที่ได้รับคำตอบ เจ้าตัวก็เงยหน้าขึ้นมองผม โดยที่ความแนบชิดของร่างกายมันทำให้ใบหน้าของเราขยับใกล้กันไปโดยปริยาย "ไหนบอกว่ามีสอนเช้า..." "!!...จริงด้วย" ให้ตาย เมื่อคืนผมดื่มไปเยอะมาก แล้ววันนี้จะมีสติสอนนักศึกษาหรือเปล่าเนี่ย!? "นายรีบไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวฉันให้ลูกน้องเอ...